Jeroen Hutten
Elektromyografie van het diafragma bij te vroeg geboren kinderen op de Neonatale Intensive Care
Dr. Jeroen Hutten is werkzaam als kinderarts-neonatoloog in het Emma Kinderziekenhuis AUMC. Als kinderarts-neonatoloog is hij verantwoordelijk voor de opvang en zorg van te vroeg geboren kinderen en ziek aterme kinderen. Hij deed zijn promotieonderzoek in Zwitserland en het Emma Kinderziekenhuis AUMC op het gebied van ademhalingsregulatie bij pasgeborenen. Naast het werk als kinderarts-neonatoloog is hij ook werkzaam als onderzoeker. Zijn interesse gebied is de monitoring van de ademhalingsregulatie en de behandeling van ademhalings-dysregulatie van premature neonaten.
Prematuur geboren neonaten hebben een hoog risico op respiratoir falen door een immature ademhalingsregulatie of een beperkte longfunctie wat leidt tot apneus en een verhoogde ademarbeid. Apneus kunnen leiden tot zuurstoftekort wat weer is geassocieerd met een verstoorde neurologische ontwikkeling. De behandeling hangt af van het soort apneu en bestaat uit medicijnen die de ademhaling stimuleren, ondersteuning van de ademhaling of de pasgeborenen invasief beademen. Om apneus te kunnen detecteren, classificeren en behandelen is adequate monitoring van de hartslag, ademhalingsfrequentie en ademhalingspatroon van groot belang.
De standaard voor cardiorespiratoire monitoring op de Neonatale Intensive Care is chest impedantie. Deze techniek heeft belangrijke beperkingen waardoor er onjuiste detectie en classificatie van apneus optreedt. Transcutane elektromyografie van het diafragma kan deze tekortkomingen van de chest impedantie overkomen door het meten van de elektrische activiteit van het diafragma. In deze presentatie zal deze nieuwe techniek als veelbelovende kandidaat voor cardiorespiratoire monitor bij prematuren worden besproken.
Judith Sluijter & Lisanne Zwart
Technisch Geneeskundige in de radiotherapie: de missing link in het multidisciplinaire team
Als ontwikkelingen zich ergens in razend tempo opvolgen, is het in de wereld van de radiotherapie. De afdeling radiotherapie kent zowel medisch als technisch veel uitdagingen. Deze twee zaken bij elkaar opgeteld, maakt dat de rol van TG/KT zich nergens zo uitbetaalt als in dit vakgebied.
In de radiotherapie werkt een multidisciplinair team van onder andere radiotherapeuten, fysici en laboranten nauw samen om tumoren optimaal te bestralen en gezond weefsel zo veel mogelijk te sparen. Een technologische innovatie die met de dag meer terrein wint, is online adaptieve radiotherapie. Bij deze radiotherapie techniek wordt het bestralingsplan aangepast aan de dagelijkse anatomie van de patiënt. Hierdoor kan er nauwkeuriger bestraald worden en wordt de kans op bijwerkingen geminimaliseerd. Een TG/KT speelt een onmis(ken)bare rol binnen het multidisciplinaire team om de klinische implementatie van deze innovatie soepel te laten verlopen en het beschikbaar te maken voor een grote groep patiënten.
Judith Sluijter en Lisanne Zwart hebben beide een klinische functie binnen het multidisciplinaire team van de radiotherapie. Judith is op 1 februari 2023 als TG/KT in Erasmus MC gestart en Lisanne Zwart werkt sinds 3,5 jaar als TG/KT in Medisch Spectrum Twente. Op het TiiM congres zullen zij een kijkje geven in hun dagelijkse werk en antwoord geven op verschillende vragen. Hoe zijn zij in zo’n klinische functie terechtgekomen, hoe ziet hun gemiddelde dag eruit, wat houdt online adaptieve radiotherapie precies in, welke meerwaarde heeft hun functie bij de introductie en klinische implementatie van innovaties en welke rol spelen zij als TG/KT in het multidisciplinaire team?
3D lab sessie 1
Medisch 3D printen: do’s, dont‘s en innovaties
Medische 3D labs in ziekenhuizen ondersteunen verschillende medische specialisten met visualisatie en virtuele chirurgische planningen. Dit gaat gepaard met het produceren van patiënt specifieke hulpmiddelen, welke vaak 3D geprint worden. Met de komst van de MDR is de regelgeving rond medische hulpmiddelen aangescherpt. De MDR maakt de taak van medische 3D labs moeilijker, maar niet onmogelijk. In deze sessie wordt ingegaan op wat je nog kunt doen, wat je niet moet doen en laten zien dat ontwikkeling nog steeds mogelijk is. De organisatie van deze sessie is ondersteund door enkele medische 3D labs in Nederland.
Erik Gelderblom
Waar op letten bij klinisch inzet van zelfontwikkelde hulpmiddelen
Erik Gelderblom is klinisch fysicus in het Radboudumc en sinds het verschijnen van de wettekst van de MDR op landelijk niveau actief betrokken bij de interpretatie en implementatie van deze nieuwe regels voor medische hulpmiddelen. Zijn focus ligt op non-CE toepassingen zoals in-huis ontwikkeling, klinisch onderzoek en naar maat gemaakte medische hulpmiddelen, waardoor hij veel samenwerkt met zijn collega’s van het 3D-lab in Nijmegen.
3D-printen geeft een enorme flexibiliteit qua ontwerp en productie van medische hulpmiddelen, maar zorgt tegelijkertijd voor een uitdaging als het gaat om het voldoen aan alle bijbehorende wet- en regelgeving. Erik zal ons vertellen wat onder de MDR de mogelijkheden zijn die je als ziekenhuis hebt, met of zonder eigen 3D-lab.
